ancestralny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French ancestral +‎ -ny.[1][2] First attested in 1906.[3]

Pronunciation

  • IPA(key): /an.t͡sɛsˈtral.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: an‧ces‧tral‧ny

Adjective

ancestralny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, literary) ancestral (of or relating to ancestors)

Declension

Declension of ancestralny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative ancestralny ancestralna ancestralne ancestralni ancestralne
genitive ancestralnego ancestralnej ancestralnego ancestralnych
dative ancestralnemu ancestralnej ancestralnemu ancestralnym
accusative ancestralnego ancestralny ancestralną ancestralne ancestralnych ancestralne
instrumental ancestralnym ancestralną ancestralnym ancestralnymi
locative ancestralnym ancestralnej ancestralnym ancestralnych

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “ancestralny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “ancestralny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ ancestralny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.