anemochoryczny

Polish

Etymology

From anemochoria +‎ -yczny. First attested in 1951.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.nɛ.mɔ.xɔˈrɘt͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧ne‧mo‧cho‧rycz‧ny

Adjective

anemochoryczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, botany) anemochory; anemochorous
    Synonym: wiatrosiewny

Declension

Declension of anemochoryczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative anemochoryczny anemochoryczna anemochoryczne anemochoryczni anemochoryczne
genitive anemochorycznego anemochorycznej anemochorycznego anemochorycznych
dative anemochorycznemu anemochorycznej anemochorycznemu anemochorycznym
accusative anemochorycznego anemochoryczny anemochoryczną anemochoryczne anemochorycznych anemochoryczne
instrumental anemochorycznym anemochoryczną anemochorycznym anemochorycznymi
locative anemochorycznym anemochorycznej anemochorycznym anemochorycznych
noun

References

  1. ^ Prace Komisji Biologicznej‎[1] (in Polish), volume 13, 1951, page 16

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.