anemograf
Polish
Etymology
From anemo- + -graf. First attested in 1852.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.nɛˈmɔ.ɡraf/
Audio 1: (file) Audio 2: (file) - Rhymes: -ɔɡraf
- Syllabification: a‧ne‧mo‧graf
Noun
anemograf m inan
Declension
Declension of anemograf
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | anemograf | anemografy |
| genitive | anemografu | anemografów |
| dative | anemografowi | anemografom |
| accusative | anemograf | anemografy |
| instrumental | anemografem | anemografami |
| locative | anemografie | anemografach |
| vocative | anemografie | anemografy |
Related terms
nouns
References
Further reading
- anemograf in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “anemograf”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 36
- anemograf in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Romanian
Etymology
Borrowed from French anémographe.
Noun
anemograf n (plural anemografe)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | anemograf | anemograful | anemografe | anemografele | |
| genitive-dative | anemograf | anemografului | anemografe | anemografelor | |
| vocative | anemografule | anemografelor | |||