anencephalia
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἀν- (an-) + ἐγκέφαλος (enképhalos, “within the head”) + -ia, from ἐν (en, “in”) + κεφαλή (kephalḗ, “head”).
Noun
anencephalia f (genitive anencephaliae); first declension
- The state of being without that which is within the head, absence of a brain; anencephaly.
- 1829, University of Groningen, Annales Academiae groninganae, Commentatio de diverticulus intestinorum, page 69
- praeterea pluries ſimul obſervatum fuit cum anencephalia
- (please add an English translation of this quotation)
- 1829, University of Groningen, Annales Academiae groninganae, Commentatio de diverticulus intestinorum, page 69
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | anencephalia | anencephaliae |
| genitive | anencephaliae | anencephaliārum |
| dative | anencephaliae | anencephaliīs |
| accusative | anencephaliam | anencephaliās |
| ablative | anencephaliā | anencephaliīs |
| vocative | anencephalia | anencephaliae |
Related terms
- cephalaea
- cephalaeōta
- cephalalgīa, cephalargīa
- cephalalgicus
- cephalicus
- cephalōtē
Descendants
- English: anencephaly