angariandus
Latin
Etymology
Future passive participle of angariō
Participle
angariandus (feminine angarianda, neuter angariandum); first/second-declension participle
- which is to be commandeered
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | angariandus | angarianda | angariandum | angariandī | angariandae | angarianda | |
| genitive | angariandī | angariandae | angariandī | angariandōrum | angariandārum | angariandōrum | |
| dative | angariandō | angariandae | angariandō | angariandīs | |||
| accusative | angariandum | angariandam | angariandum | angariandōs | angariandās | angarianda | |
| ablative | angariandō | angariandā | angariandō | angariandīs | |||
| vocative | angariande | angarianda | angariandum | angariandī | angariandae | angarianda | |