angulans
Latin
Etymology
Present participle of angulō.
Participle
angulāns (genitive angulantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | angulāns | angulantēs | angulantia | ||
| genitive | angulantis | angulantium | |||
| dative | angulantī | angulantibus | |||
| accusative | angulantem | angulāns | angulantēs angulantīs |
angulantia | |
| ablative | angulante angulantī1 |
angulantibus | |||
| vocative | angulāns | angulantēs | angulantia | ||
1When used purely as an adjective.