anken

See also: Anken

Danish

Noun

anken c

  1. definite singular of anke

Japanese

Romanization

anken

  1. Rōmaji transcription of あんけん

Vietnamese

Etymology

Borrowed from French alcène.

Pronunciation

  • (Hà Nội) IPA(key): [ʔaːn˧˧ kɛn˧˧]
  • (Huế) IPA(key): [ʔaːŋ˧˧ kɛŋ˧˧]
  • (Saigon) IPA(key): [ʔaːŋ˧˧ kɛŋ˧˧]
  • Phonetic spelling: an ken

Noun

anken

  1. (organic chemistry) an alkene