annihilandus
Latin
Etymology
Future passive participle of annihilō
Participle
annihilandus (feminine annihilanda, neuter annihilandum); first/second-declension participle
- which is to be annihilated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | annihilandus | annihilanda | annihilandum | annihilandī | annihilandae | annihilanda | |
| genitive | annihilandī | annihilandae | annihilandī | annihilandōrum | annihilandārum | annihilandōrum | |
| dative | annihilandō | annihilandae | annihilandō | annihilandīs | |||
| accusative | annihilandum | annihilandam | annihilandum | annihilandōs | annihilandās | annihilanda | |
| ablative | annihilandō | annihilandā | annihilandō | annihilandīs | |||
| vocative | annihilande | annihilanda | annihilandum | annihilandī | annihilandae | annihilanda | |