annomare
Italian
Verb
annomàre (first-person singular present annómo or annòmo[1], first-person singular past historic annomài, past participle annomàto, auxiliary avére)
- synonym of nominare
Conjugation
Conjugation of annomàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | annomàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | annomàndo | |||
| present participle | annomànte | past participle | annomàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | annómo, annòmo | annómi, annòmi | annóma, annòma | annomiàmo | annomàte | annómano, annòmano |
| imperfect | annomàvo | annomàvi | annomàva | annomavàmo | annomavàte | annomàvano |
| past historic | annomài | annomàsti | annomò | annomàmmo | annomàste | annomàrono |
| future | annomerò | annomerài | annomerà | annomerémo | annomeréte | annomerànno |
| conditional | annomerèi | annomerésti | annomerèbbe, annomerébbe | annomerémmo | annomeréste | annomerèbbero, annomerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | annómi, annòmi | annómi, annòmi | annómi, annòmi | annomiàmo | annomiàte | annómino, annòmino |
| imperfect | annomàssi | annomàssi | annomàsse | annomàssimo | annomàste | annomàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| annóma, annòma | annómi, annòmi | annomiàmo | annomàte | annómino, annòmino | ||
| negative imperative | non annomàre | non annómi, non annòmi | non annomiàmo | non annomàte | non annómino, non annòmino | |
References
- ^ nome in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)