annumeraturus

Latin

Etymology

Future active participle of annumerō.

Participle

annumerātūrus (feminine annumerātūra, neuter annumerātūrum); first/second-declension participle

  1. alternative form of adnumerāturus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative annumerātūrus annumerātūra annumerātūrum annumerātūrī annumerātūrae annumerātūra
genitive annumerātūrī annumerātūrae annumerātūrī annumerātūrōrum annumerātūrārum annumerātūrōrum
dative annumerātūrō annumerātūrae annumerātūrō annumerātūrīs
accusative annumerātūrum annumerātūram annumerātūrum annumerātūrōs annumerātūrās annumerātūra
ablative annumerātūrō annumerātūrā annumerātūrō annumerātūrīs
vocative annumerātūre annumerātūra annumerātūrum annumerātūrī annumerātūrae annumerātūra