annumeratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of annumerō.

Participle

annumerātus (feminine annumerāta, neuter annumerātum); first/second-declension participle

  1. alternative form of adnumerātus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative annumerātus annumerāta annumerātum annumerātī annumerātae annumerāta
genitive annumerātī annumerātae annumerātī annumerātōrum annumerātārum annumerātōrum
dative annumerātō annumerātae annumerātō annumerātīs
accusative annumerātum annumerātam annumerātum annumerātōs annumerātās annumerāta
ablative annumerātō annumerātā annumerātō annumerātīs
vocative annumerāte annumerāta annumerātum annumerātī annumerātae annumerāta