annuntiatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of annūntiō.

Participle

annūntiātus (feminine annūntiāta, neuter annūntiātum); first/second-declension participle

  1. alternative form of adnūntiātus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative annūntiātus annūntiāta annūntiātum annūntiātī annūntiātae annūntiāta
genitive annūntiātī annūntiātae annūntiātī annūntiātōrum annūntiātārum annūntiātōrum
dative annūntiātō annūntiātae annūntiātō annūntiātīs
accusative annūntiātum annūntiātam annūntiātum annūntiātōs annūntiātās annūntiāta
ablative annūntiātō annūntiātā annūntiātō annūntiātīs
vocative annūntiāte annūntiāta annūntiātum annūntiātī annūntiātae annūntiāta