annuus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈan.nu.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈan.nu.us]
Adjective
annuus (feminine annua, neuter annuum); first/second-declension adjective
- annual, yearly
- Synonym: anniversārius
- lasting a year
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | annuus | annua | annuum | annuī | annuae | annua | |
| genitive | annuī | annuae | annuī | annuōrum | annuārum | annuōrum | |
| dative | annuō | annuae | annuō | annuīs | |||
| accusative | annuum | annuam | annuum | annuōs | annuās | annua | |
| ablative | annuō | annuā | annuō | annuīs | |||
| vocative | annue | annua | annuum | annuī | annuae | annua | |
Derived terms
Descendants
References
- “annuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “annuus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- annuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.