antedictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of antedīcō.

Participle

antedictus (feminine antedicta, neuter antedictum); first/second-declension participle

  1. foretold

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative antedictus antedicta antedictum antedictī antedictae antedicta
genitive antedictī antedictae antedictī antedictōrum antedictārum antedictōrum
dative antedictō antedictae antedictō antedictīs
accusative antedictum antedictam antedictum antedictōs antedictās antedicta
ablative antedictō antedictā antedictō antedictīs
vocative antedicte antedicta antedictum antedictī antedictae antedicta