antepositus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of antepōnō
Participle
antepositus (feminine anteposita, neuter antepositum); first/second-declension participle
- Having been put in front, fronted
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | antepositus | anteposita | antepositum | antepositī | antepositae | anteposita | |
| genitive | antepositī | antepositae | antepositī | antepositōrum | antepositārum | antepositōrum | |
| dative | antepositō | antepositae | antepositō | antepositīs | |||
| accusative | antepositum | antepositam | antepositum | antepositōs | antepositās | anteposita | |
| ablative | antepositō | antepositā | antepositō | antepositīs | |||
| vocative | anteposite | anteposita | antepositum | antepositī | antepositae | anteposita | |