antepositus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of antepōnō

Participle

antepositus (feminine anteposita, neuter antepositum); first/second-declension participle

  1. Having been put in front, fronted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative antepositus anteposita antepositum antepositī antepositae anteposita
genitive antepositī antepositae antepositī antepositōrum antepositārum antepositōrum
dative antepositō antepositae antepositō antepositīs
accusative antepositum antepositam antepositum antepositōs antepositās anteposita
ablative antepositō antepositā antepositō antepositīs
vocative anteposite anteposita antepositum antepositī antepositae anteposita