antiquarius

Latin

Etymology

From antīquus (ancient) +‎ -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns).

Pronunciation

Adjective

antīquārius (feminine antīquāria, neuter antīquārium); first/second-declension adjective

  1. ancient, antique (from antiquity)

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative antīquārius antīquāria antīquārium antīquāriī antīquāriae antīquāria
genitive antīquāriī antīquāriae antīquāriī antīquāriōrum antīquāriārum antīquāriōrum
dative antīquāriō antīquāriae antīquāriō antīquāriīs
accusative antīquārium antīquāriam antīquārium antīquāriōs antīquāriās antīquāria
ablative antīquāriō antīquāriā antīquāriō antīquāriīs
vocative antīquārie antīquāria antīquārium antīquāriī antīquāriae antīquāria

Noun

antīquārius m (genitive antīquāriī or antīquārī); second declension

  1. antiquarian, antiquary (especially a student of ancient manuscripts)

Declension

Second-declension noun.

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants

  • Catalan: antiquari
  • French: antiquaire
  • Galician: anticuario
  • Italian: antiquario
  • Portuguese: antiquário
  • Sicilian: anticariu
  • Spanish: anticuario

References

  • antiquarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • antiquarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "antiquarius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • antiquarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • antiquarius in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016