antricot
Romanian
Etymology
Borrowed from French entrecôte.
Noun
antricot n (plural antricoate)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | antricot | antricotul | antricoate | antricoatele | |
| genitive-dative | antricot | antricotului | antricoate | antricoatelor | |
| vocative | antricotule | antricoatelor | |||