antybodziec

Polish

Etymology

From anty- +‎ bodziec. First attested in 1949.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /an.tɘˈbɔ.d͡ʑɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑɛt͡s
  • Syllabification: an‧ty‧bo‧dziec

Noun

antybodziec m inan

  1. (literary) anti-stimulant (a stiumulus working against other stimuli)
    Antonym: przeciwbodziec
  2. (literary) disincentive
    Synonym: przeciwbodziec
    Antonym: bodziec

Declension

Declension of antybodziec
singular plural
nominative antybodziec antybodźce
genitive antybodźca antybodźców
dative antybodźcowi antybodźcom
accusative antybodziec antybodźce
instrumental antybodźcem antybodźcami
locative antybodźcu antybodźcach
vocative antybodźcu antybodźce

Derived terms

adjective
adverb
adjectives
noun
  • przeciwbodziec
verb
  • przeciwbodźcowo

References

  1. ^ Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe (1949) Roczniki humanistyczne, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny‎[1], volume 18, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, page 22: “A jednak — wbrew temu całemu skupisku „antybodźców” – A wpis zostaje dokonany.”
  2. ^ antybodziec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.