antymotywacyjny

Polish

Etymology

From anty- +‎ motywacyjny. First attested in 1973.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /an.tɘ.mɔ.tɘ.vaˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: an‧ty‧mo‧ty‧wa‧cyj‧ny

Adjective

antymotywacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. antimotivational

Declension

Declension of antymotywacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative antymotywacyjny antymotywacyjna antymotywacyjne antymotywacyjni antymotywacyjne
genitive antymotywacyjnego antymotywacyjnej antymotywacyjnego antymotywacyjnych
dative antymotywacyjnemu antymotywacyjnej antymotywacyjnemu antymotywacyjnym
accusative antymotywacyjnego antymotywacyjny antymotywacyjną antymotywacyjne antymotywacyjnych antymotywacyjne
instrumental antymotywacyjnym antymotywacyjną antymotywacyjnym antymotywacyjnymi
locative antymotywacyjnym antymotywacyjnej antymotywacyjnym antymotywacyjnych
verbs

References

  1. ^ Rozprawy - Akademia Rolnicza w Szczecinie‎[1], numbers 132-139, Akademia Rolnicza w Szczecinie, 1973, page 127: “Zasady podziału jednak miały cechy antymotywacyjne.”
  2. ^ antymotywacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.