anyanyelvű

Hungarian

Etymology

anyanyelv +‎ (adjective-forming suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɒɲɒɲɛlvyː]
  • Hyphenation: anya‧nyel‧vű
  • Rhymes: -vyː

Adjective

anyanyelvű (not comparable)

  1. -speaking (of or relating to mother tongue, native language)
    angol anyanyelvű személyan English-speaking person

Declension

Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative anyanyelvű anyanyelvűek
accusative anyanyelvűt anyanyelvűeket
dative anyanyelvűnek anyanyelvűeknek
instrumental anyanyelvűvel anyanyelvűekkel
causal-final anyanyelvűért anyanyelvűekért
translative anyanyelvűvé anyanyelvűekké
terminative anyanyelvűig anyanyelvűekig
essive-formal anyanyelvűként anyanyelvűekként
essive-modal
inessive anyanyelvűben anyanyelvűekben
superessive anyanyelvűn anyanyelvűeken
adessive anyanyelvűnél anyanyelvűeknél
illative anyanyelvűbe anyanyelvűekbe
sublative anyanyelvűre anyanyelvűekre
allative anyanyelvűhöz anyanyelvűekhez
elative anyanyelvűből anyanyelvűekből
delative anyanyelvűről anyanyelvűekről
ablative anyanyelvűtől anyanyelvűektől
non-attributive
possessive – singular
anyanyelvűé anyanyelvűeké
non-attributive
possessive – plural
anyanyelvűéi anyanyelvűekéi