aonraitheoir

Irish

Etymology

From aonraigh (“to isolate”) +‎ -itheoir.

Noun

aonraitheoir m (genitive singular aonraitheora, nominative plural aonraitheoirí)

  1. isolator

Declension

Declension of aonraitheoir (third declension)
bare forms
singular plural
nominative aonraitheoir aonraitheoirí
vocative a aonraitheoir a aonraitheoirí
genitive aonraitheora aonraitheoirí
dative aonraitheoir aonraitheoirí
forms with the definite article
singular plural
nominative an t-aonraitheoir na haonraitheoirí
genitive an aonraitheora na n-aonraitheoirí
dative leis an aonraitheoir
don aonraitheoir 		leis na haonraitheoirí

Mutation

Mutated forms of aonraitheoir
radical eclipsis with h-prothesis with t-prothesis
aonraitheoir n-aonraitheoir haonraitheoir t-aonraitheoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.