aosaigh
Irish
Etymology 1
From aois (“age”) + -igh (verbal suffix). Compare Old Irish áesaid.
Verb
aosaigh (present analytic aosaíonn, future analytic aosóidh, verbal noun aosú, past participle aosaithe)
- (intransitive) to age; come of age
Conjugation
conjugation of aosaigh (second conjugation)
| verbal noun | aosú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | aosaithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | aosaím | aosaíonn tú; aosaír† |
aosaíonn sé, sí | aosaímid; aosaíonn muid |
aosaíonn sibh | aosaíonn siad; aosaíd† |
a aosaíonn; a aosaíos / a n-aosaíonn* |
aosaítear |
| past | d'aothaigh mé; d'aosaíos / aothaigh mé‡; aosaíos‡ |
d'aothaigh tú; d'aosaís / aothaigh tú‡; aosaís‡ |
d'aothaigh sé, sí / aothaigh sé, sí‡ |
d'aosaíomar; d'aothaigh muid / aosaíomar‡; aothaigh muid‡ |
d'aothaigh sibh; d'aosaíobhair / aothaigh sibh‡; aosaíobhair‡ |
d'aothaigh siad; d'aosaíodar / aothaigh siad‡; aosaíodar‡ |
a d'aothaigh / ar aothaigh* |
aosaíodh; haosaíodh† |
| past habitual | d'aosaínn / aosaínn‡; n-aosaínn‡‡ |
d'aosaíteá / aosaíteá‡; n-aosaíteᇇ |
d'aosaíodh sé, sí / aosaíodh sé, sí‡; n-aosaíodh sé, s퇇 |
d'aosaímis; d'aosaíodh muid / aosaímis‡; aosaíodh muid‡; n-aosaímis‡‡; n-aosaíodh muid‡‡ |
d'aosaíodh sibh / aosaíodh sibh‡; n-aosaíodh sibh‡‡ |
d'aosaídís; d'aosaíodh siad / aosaídís; aosaíodh siad‡; n-aosaídís‡‡; n-aosaíodh siad‡‡ |
a d'aosaíodh / a n-aosaíodh* |
d'aosaítí / aosaítí‡; n-aosaít퇇 |
| future | aosóidh mé; aosód; aosóchaidh mé† |
aosóidh tú; aosóir†; aosóchaidh tú† |
aosóidh sé, sí; aosóchaidh sé, sí† |
aosóimid; aosóidh muid; aosóchaimid†; aosóchaidh muid† |
aosóidh sibh; aosóchaidh sibh† |
aosóidh siad; aosóid†; aosóchaidh siad† |
a aosóidh; a aosós; a aosóchaidh†; a aosóchas† / a n-aosóidh*; a n-aosóchaidh*† |
aosófar; aosóchar† |
| conditional | d'aosóinn; d'aosóchainn† / aosóinn‡; aosóchainn†‡; n-aosóinn‡‡; n-aosóchainn†‡‡ | d'aosófá; d'aosóchthᆠ/ aosófá‡; aosóchthᆇ; n-aosófᇇ; n-aosóchthᆇ‡ | d'aosódh sé, sí; d'aosóchadh sé, sí† / aosódh sé, sí‡; aosóchadh sé, s톇; n-aosódh sé, s퇇; n-aosóchadh sé, s톇‡ | d'aosóimis; d'aosódh muid; d'aosóchaimis†; d'aosóchadh muid† / aosóimis‡; aosódh muid‡; aosóchaimis†‡; aosóchadh muid†‡; n-aosóimis‡‡; n-aosódh muid‡‡; n-aosóchaimis†‡‡; n-aosóchadh muid†‡‡ | d'aosódh sibh; d'aosóchadh sibh† / aosódh sibh‡; aosóchadh sibh†‡; n-aosódh sibh‡‡; n-aosóchadh sibh†‡‡ | d'aosóidís; d'aosódh siad; d'aosóchadh siad† / aosóidís‡; aosódh siad‡; aosóchadh siad†‡; n-aosóidís‡‡; n-aosódh siad‡‡; n-aosóchadh siad†‡‡ | a d'aosódh; a d'aosóchadh† / a n-aosódh*; a n-aosóchadh*† |
d'aosófaí; d'aosóchthaí† / aosófaí‡; aosóchtha톇; n-aosófa퇇; n-aosóchtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go n-aosaí mé; go n-aosaíod† |
go n-aosaí tú; go n-aosaír† |
go n-aosaí sé, sí | go n-aosaímid; go n-aosaí muid |
go n-aosaí sibh | go n-aosaí siad; go n-aosaíd† |
— | go n-aosaítear |
| past | dá n-aosaínn | dá n-aosaíteá | dá n-aosaíodh sé, sí | dá n-aosaímis; dá n-aosaíodh muid |
dá n-aosaíodh sibh | dá n-aosaídís; dá n-aosaíodh siad |
— | dá n-aosaítí |
| imperative | ||||||||
| – | aosaím | aothaigh | aosaíodh sé, sí | aosaímis | aosaígí; aosaídh† |
aosaídís | — | aosaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
- Variant present autonomous aostar used in certain phrases
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
aosaigh
- inflection of aosach (“adult”):
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Mutation
| radical | eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
|---|---|---|---|
| aosaigh | n-aosaigh | haosaigh | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “aosaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN