apetitus
Hungarian
Etymology
From Latin appetitus (“desire”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒpɛtituʃ]
- Hyphenation: ape‧ti‧tus
- Rhymes: -uʃ
Noun
apetitus (usually uncountable, plural apetitusok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | apetitus | apetitusok |
| accusative | apetitust | apetitusokat |
| dative | apetitusnak | apetitusoknak |
| instrumental | apetitussal | apetitusokkal |
| causal-final | apetitusért | apetitusokért |
| translative | apetitussá | apetitusokká |
| terminative | apetitusig | apetitusokig |
| essive-formal | apetitusként | apetitusokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | apetitusban | apetitusokban |
| superessive | apetituson | apetitusokon |
| adessive | apetitusnál | apetitusoknál |
| illative | apetitusba | apetitusokba |
| sublative | apetitusra | apetitusokra |
| allative | apetitushoz | apetitusokhoz |
| elative | apetitusból | apetitusokból |
| delative | apetitusról | apetitusokról |
| ablative | apetitustól | apetitusoktól |
| non-attributive possessive – singular |
apetitusé | apetitusoké |
| non-attributive possessive – plural |
apetituséi | apetitusokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | apetitusom | apetitusaim |
| 2nd person sing. | apetitusod | apetitusaid |
| 3rd person sing. | apetitusa | apetitusai |
| 1st person plural | apetitusunk | apetitusaink |
| 2nd person plural | apetitusotok | apetitusaitok |
| 3rd person plural | apetitusuk | apetitusaik |
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading
- apetitus in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).