apologatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of apologō

Participle

apologātus (feminine apologāta, neuter apologātum); first/second-declension participle

  1. rejected

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative apologātus apologāta apologātum apologātī apologātae apologāta
genitive apologātī apologātae apologātī apologātōrum apologātārum apologātōrum
dative apologātō apologātae apologātō apologātīs
accusative apologātum apologātam apologātum apologātōs apologātās apologāta
ablative apologātō apologātā apologātō apologātīs
vocative apologāte apologāta apologātum apologātī apologātae apologāta