apparitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of appāreō.

Participle

appāritus (feminine appārita, neuter appāritum); first/second-declension participle

  1. appeared

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative appāritus appārita appāritum appāritī appāritae appārita
genitive appāritī appāritae appāritī appāritōrum appāritārum appāritōrum
dative appāritō appāritae appāritō appāritīs
accusative appāritum appāritam appāritum appāritōs appāritās appārita
ablative appāritō appāritā appāritō appāritīs
vocative appārite appārita appāritum appāritī appāritae appārita