applausurus
Latin
Etymology
Future active participle of applaudō
Participle
applausūrus (feminine applausūra, neuter applausūrum); first/second-declension participle
- about to applaud
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | applausūrus | applausūra | applausūrum | applausūrī | applausūrae | applausūra | |
| genitive | applausūrī | applausūrae | applausūrī | applausūrōrum | applausūrārum | applausūrōrum | |
| dative | applausūrō | applausūrae | applausūrō | applausūrīs | |||
| accusative | applausūrum | applausūram | applausūrum | applausūrōs | applausūrās | applausūra | |
| ablative | applausūrō | applausūrā | applausūrō | applausūrīs | |||
| vocative | applausūre | applausūra | applausūrum | applausūrī | applausūrae | applausūra | |