apportatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of apportō

Participle

apportātus (feminine apportāta, neuter apportātum); first/second-declension participle

  1. imported

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative apportātus apportāta apportātum apportātī apportātae apportāta
genitive apportātī apportātae apportātī apportātōrum apportātārum apportātōrum
dative apportātō apportātae apportātō apportātīs
accusative apportātum apportātam apportātum apportātōs apportātās apportāta
ablative apportātō apportātā apportātō apportātīs
vocative apportāte apportāta apportātum apportātī apportātae apportāta