appronatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of apprōnō
Participle
apprōnātus (feminine apprōnāta, neuter apprōnātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | apprōnātus | apprōnāta | apprōnātum | apprōnātī | apprōnātae | apprōnāta | |
| genitive | apprōnātī | apprōnātae | apprōnātī | apprōnātōrum | apprōnātārum | apprōnātōrum | |
| dative | apprōnātō | apprōnātae | apprōnātō | apprōnātīs | |||
| accusative | apprōnātum | apprōnātam | apprōnātum | apprōnātōs | apprōnātās | apprōnāta | |
| ablative | apprōnātō | apprōnātā | apprōnātō | apprōnātīs | |||
| vocative | apprōnāte | apprōnāta | apprōnātum | apprōnātī | apprōnātae | apprōnāta | |