approperaturus
Latin
Etymology
Future active participle of approperō
Participle
approperātūrus (feminine approperātūra, neuter approperātūrum); first/second-declension participle
- about to accelerate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | approperātūrus | approperātūra | approperātūrum | approperātūrī | approperātūrae | approperātūra | |
| genitive | approperātūrī | approperātūrae | approperātūrī | approperātūrōrum | approperātūrārum | approperātūrōrum | |
| dative | approperātūrō | approperātūrae | approperātūrō | approperātūrīs | |||
| accusative | approperātūrum | approperātūram | approperātūrum | approperātūrōs | approperātūrās | approperātūra | |
| ablative | approperātūrō | approperātūrā | approperātūrō | approperātūrīs | |||
| vocative | approperātūre | approperātūra | approperātūrum | approperātūrī | approperātūrae | approperātūra | |