appropiandus
Latin
Etymology
Future passive participle of appropiō
Participle
appropiandus (feminine appropianda, neuter appropiandum); first/second-declension participle
- which is to be approached
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | appropiandus | appropianda | appropiandum | appropiandī | appropiandae | appropianda | |
| genitive | appropiandī | appropiandae | appropiandī | appropiandōrum | appropiandārum | appropiandōrum | |
| dative | appropiandō | appropiandae | appropiandō | appropiandīs | |||
| accusative | appropiandum | appropiandam | appropiandum | appropiandōs | appropiandās | appropianda | |
| ablative | appropiandō | appropiandā | appropiandō | appropiandīs | |||
| vocative | appropiande | appropianda | appropiandum | appropiandī | appropiandae | appropianda | |