appropinquans
Latin
Etymology
Present participle of appropinquō.
Participle
appropinquāns (genitive appropinquantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | appropinquāns | appropinquantēs | appropinquantia | ||
| genitive | appropinquantis | appropinquantium | |||
| dative | appropinquantī | appropinquantibus | |||
| accusative | appropinquantem | appropinquāns | appropinquantēs appropinquantīs |
appropinquantia | |
| ablative | appropinquante appropinquantī1 |
appropinquantibus | |||
| vocative | appropinquāns | appropinquantēs | appropinquantia | ||
1When used purely as an adjective.