appropinquatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of appropinquō
Participle
appropinquātus (feminine appropinquāta, neuter appropinquātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | appropinquātus | appropinquāta | appropinquātum | appropinquātī | appropinquātae | appropinquāta | |
| genitive | appropinquātī | appropinquātae | appropinquātī | appropinquātōrum | appropinquātārum | appropinquātōrum | |
| dative | appropinquātō | appropinquātae | appropinquātō | appropinquātīs | |||
| accusative | appropinquātum | appropinquātam | appropinquātum | appropinquātōs | appropinquātās | appropinquāta | |
| ablative | appropinquātō | appropinquātā | appropinquātō | appropinquātīs | |||
| vocative | appropinquāte | appropinquāta | appropinquātum | appropinquātī | appropinquātae | appropinquāta | |