arþer
Old Swedish
Alternative forms
- ardher, ᛆᚱᚦᚽᚱ
Etymology
From Old Norse arðr, from Proto-Germanic *arþrą.
Noun
arþer n
Declension
Declension of arþr (strong a-stem)
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | arþr | arþrit | arþr | arþrin |
| accusative | arþr | arþrit | arþr | arþrin |
| dative | arþri, arþre | arþrinu, arþreno | arþrum, arþrom | arþrumin, arþromen |
| genitive | arþrs | arþrsins | arþra | arþranna |
Descendants
- Swedish: årder