arcitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of arceō.

Participle

arcitus (feminine arcita, neuter arcitum); first/second-declension participle

  1. enclosed, defended

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative arcitus arcita arcitum arcitī arcitae arcita
genitive arcitī arcitae arcitī arcitōrum arcitārum arcitōrum
dative arcitō arcitae arcitō arcitīs
accusative arcitum arcitam arcitum arcitōs arcitās arcita
ablative arcitō arcitā arcitō arcitīs
vocative arcite arcita arcitum arcitī arcitae arcita