arcuans
Latin
Etymology
Present participle of arcuō.
Participle
arcuāns (genitive arcuantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | arcuāns | arcuantēs | arcuantia | ||
| genitive | arcuantis | arcuantium | |||
| dative | arcuantī | arcuantibus | |||
| accusative | arcuantem | arcuāns | arcuantēs arcuantīs |
arcuantia | |
| ablative | arcuante arcuantī1 |
arcuantibus | |||
| vocative | arcuāns | arcuantēs | arcuantia | ||
1When used purely as an adjective.