arcuaturus
Latin
Etymology
Future active participle of arcuō.
Participle
arcuātūrus (feminine arcuātūra, neuter arcuātūrum); first/second-declension participle
- about to curve
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arcuātūrus | arcuātūra | arcuātūrum | arcuātūrī | arcuātūrae | arcuātūra | |
| genitive | arcuātūrī | arcuātūrae | arcuātūrī | arcuātūrōrum | arcuātūrārum | arcuātūrōrum | |
| dative | arcuātūrō | arcuātūrae | arcuātūrō | arcuātūrīs | |||
| accusative | arcuātūrum | arcuātūram | arcuātūrum | arcuātūrōs | arcuātūrās | arcuātūra | |
| ablative | arcuātūrō | arcuātūrā | arcuātūrō | arcuātūrīs | |||
| vocative | arcuātūre | arcuātūra | arcuātūrum | arcuātūrī | arcuātūrae | arcuātūra | |