ardescens
Latin
Etymology
Present participle of ardēscō
Participle
ardēscēns (genitive ardēscentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ardēscēns | ardēscentēs | ardēscentia | ||
| genitive | ardēscentis | ardēscentium | |||
| dative | ardēscentī | ardēscentibus | |||
| accusative | ardēscentem | ardēscēns | ardēscentēs ardēscentīs |
ardēscentia | |
| ablative | ardēscente ardēscentī1 |
ardēscentibus | |||
| vocative | ardēscēns | ardēscentēs | ardēscentia | ||
1When used purely as an adjective.