arenaceus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.reːˈnaː.ke.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.reˈnaː.t͡ʃe.us]
Adjective
arēnāceus (feminine arēnācea, neuter arēnāceum); first/second-declension adjective
- alternative form of harēnāceus (“sandy”)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arēnāceus | arēnācea | arēnāceum | arēnāceī | arēnāceae | arēnācea | |
| genitive | arēnāceī | arēnāceae | arēnāceī | arēnāceōrum | arēnāceārum | arēnāceōrum | |
| dative | arēnāceō | arēnāceae | arēnāceō | arēnāceīs | |||
| accusative | arēnāceum | arēnāceam | arēnāceum | arēnāceōs | arēnāceās | arēnācea | |
| ablative | arēnāceō | arēnāceā | arēnāceō | arēnāceīs | |||
| vocative | arēnācee | arēnācea | arēnāceum | arēnāceī | arēnāceae | arēnācea | |
Descendants
- → English: arenaceous
References
- “arenaceus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- arenaceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.