arenatus
Latin
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.reːˈnaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.reˈnaː.t̪us]
Adjective
arēnātus (feminine arēnāta, neuter arēnātum); first/second-declension adjective
- alternative form of harēnātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arēnātus | arēnāta | arēnātum | arēnātī | arēnātae | arēnāta | |
| genitive | arēnātī | arēnātae | arēnātī | arēnātōrum | arēnātārum | arēnātōrum | |
| dative | arēnātō | arēnātae | arēnātō | arēnātīs | |||
| accusative | arēnātum | arēnātam | arēnātum | arēnātōs | arēnātās | arēnāta | |
| ablative | arēnātō | arēnātā | arēnātō | arēnātīs | |||
| vocative | arēnāte | arēnāta | arēnātum | arēnātī | arēnātae | arēnāta | |
Derived terms
- Conus arenatus
- Priacanthus arenatus
- Puncticulis arenatus
References
- “arenatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- arenatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.