Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish آرغاج (argac, “woof, weft”), from Old Anatolian Turkish آرغچ (arġaç), from Proto-Turkic *arkag (“woof, weft”), a development of *ar- (“to woof”). Cognate with Azerbaijani arğac and Kazakh арқау (arqau).
Pronunciation
Noun
argaç (definite accusative argacı, plural argaçlar)
- woof, weft, the set of yarns carried by the shuttle of a loom which are placed crosswise at right angles to and interlaced with the warp
- Synonym: atkı
Declension
Declension of argaç
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
argaç
|
argaçlar
|
| definite accusative
|
argacı
|
argaçları
|
| dative
|
argaca
|
argaçlara
|
| locative
|
argaçta
|
argaçlarda
|
| ablative
|
argaçtan
|
argaçlardan
|
| genitive
|
argacın
|
argaçların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
argacım
|
argaçlarım
|
| 2nd singular
|
argacın
|
argaçların
|
| 3rd singular
|
argacı
|
argaçları
|
| 1st plural
|
argacımız
|
argaçlarımız
|
| 2nd plural
|
argacınız
|
argaçlarınız
|
| 3rd plural
|
argaçları
|
argaçları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
argacımı
|
argaçlarımı
|
| 2nd singular
|
argacını
|
argaçlarını
|
| 3rd singular
|
argacını
|
argaçlarını
|
| 1st plural
|
argacımızı
|
argaçlarımızı
|
| 2nd plural
|
argacınızı
|
argaçlarınızı
|
| 3rd plural
|
argaçlarını
|
argaçlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
argacıma
|
argaçlarıma
|
| 2nd singular
|
argacına
|
argaçlarına
|
| 3rd singular
|
argacına
|
argaçlarına
|
| 1st plural
|
argacımıza
|
argaçlarımıza
|
| 2nd plural
|
argacınıza
|
argaçlarınıza
|
| 3rd plural
|
argaçlarına
|
argaçlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
argacımda
|
argaçlarımda
|
| 2nd singular
|
argacında
|
argaçlarında
|
| 3rd singular
|
argacında
|
argaçlarında
|
| 1st plural
|
argacımızda
|
argaçlarımızda
|
| 2nd plural
|
argacınızda
|
argaçlarınızda
|
| 3rd plural
|
argaçlarında
|
argaçlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
argacımdan
|
argaçlarımdan
|
| 2nd singular
|
argacından
|
argaçlarından
|
| 3rd singular
|
argacından
|
argaçlarından
|
| 1st plural
|
argacımızdan
|
argaçlarımızdan
|
| 2nd plural
|
argacınızdan
|
argaçlarınızdan
|
| 3rd plural
|
argaçlarından
|
argaçlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
argacımın
|
argaçlarımın
|
| 2nd singular
|
argacının
|
argaçlarının
|
| 3rd singular
|
argacının
|
argaçlarının
|
| 1st plural
|
argacımızın
|
argaçlarımızın
|
| 2nd plural
|
argacınızın
|
argaçlarınızın
|
| 3rd plural
|
argaçlarının
|
argaçlarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
argacım
|
argaçlarım
|
| 2nd singular
|
argaçsın
|
argaçlarsın
|
| 3rd singular
|
argaç
argaçtır
|
argaçlar
argaçlardır
|
| 1st plural
|
argacız
|
argaçlarız
|
| 2nd plural
|
argaçsınız
|
argaçlarsınız
|
| 3rd plural
|
argaçlar
|
argaçlardır
|
|
Derived terms
Further reading
- “argaç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010) “argaç”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Çağbayır, Yaşar (2007) “argaç2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 284
- Nişanyan, Sevan (2002–) “argaç”, in Nişanyan Sözlük