Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *argaz, whence also Old English earg, Old High German arg.
Pronunciation
- (12th century Icelandic) IPA(key): /ˈɑrɣr̩/
Adjective
argr
- (derogatory, offensive) unmanly, effeminate, cowardly
- (derogatory, offensive) bad
Declension
Strong declension of argr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
argr
|
ǫrg
|
argt, art
|
accusative
|
argan
|
arga
|
argt, art
|
dative
|
ǫrgum
|
argri
|
ǫrgu
|
genitive
|
args
|
argrar
|
args
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
argir
|
argar
|
ǫrg
|
accusative
|
arga
|
argar
|
ǫrg
|
dative
|
ǫrgum
|
ǫrgum
|
ǫrgum
|
genitive
|
argra
|
argra
|
argra
|
Weak declension of argr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
argi
|
arga
|
arga
|
accusative
|
arga
|
ǫrgu
|
arga
|
dative
|
arga
|
ǫrgu
|
arga
|
genitive
|
arga
|
ǫrgu
|
arga
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ǫrgu
|
ǫrgu
|
ǫrgu
|
accusative
|
ǫrgu
|
ǫrgu
|
ǫrgu
|
dative
|
ǫrgum
|
ǫrgum
|
ǫrgum
|
genitive
|
ǫrgu
|
ǫrgu
|
ǫrgu
|
Declension of comparative of argr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
argari
|
argari
|
argara
|
accusative
|
argara
|
argari
|
argara
|
dative
|
argara
|
argari
|
argara
|
genitive
|
argara
|
argari
|
argara
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
argari
|
argari
|
argari
|
accusative
|
argari
|
argari
|
argari
|
dative
|
ǫrgurum
|
ǫrgurum
|
ǫrgurum
|
genitive
|
argari
|
argari
|
argari
|
Strong declension of superlative of argr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
argastr
|
ǫrgust
|
argast
|
accusative
|
argastan
|
argasta
|
argast
|
dative
|
ǫrgustum
|
argastri
|
ǫrgustu
|
genitive
|
argasts
|
argastrar
|
argasts
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
argastir
|
argastar
|
ǫrgust
|
accusative
|
argasta
|
argastar
|
ǫrgust
|
dative
|
ǫrgustum
|
ǫrgustum
|
ǫrgustum
|
genitive
|
argastra
|
argastra
|
argastra
|
Weak declension of superlative of argr
singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
argasti
|
argasta
|
argasta
|
accusative
|
argasta
|
ǫrgustu
|
argasta
|
dative
|
argasta
|
ǫrgustu
|
argasta
|
genitive
|
argasta
|
ǫrgustu
|
argasta
|
|
plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
nominative
|
ǫrgustu
|
ǫrgustu
|
ǫrgustu
|
accusative
|
ǫrgustu
|
ǫrgustu
|
ǫrgustu
|
dative
|
ǫrgustum
|
ǫrgustum
|
ǫrgustum
|
genitive
|
ǫrgustu
|
ǫrgustu
|
ǫrgustu
|
Derived terms
- ergi (“the state of being argr”)
Descendants
Further reading
- Richard Cleasby, Guðbrandur Vigfússon (1874) “argr”, in An Icelandic-English Dictionary, 1st edition, Oxford: Oxford Clarendon Press
- Zoëga, Geir T. (1910) “argr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive