argumentandus
Latin
Etymology
Future passive participle of argūmentor
Participle
argūmentandus (feminine argūmentanda, neuter argūmentandum); first/second-declension participle
- which is to be reasoned
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | argūmentandus | argūmentanda | argūmentandum | argūmentandī | argūmentandae | argūmentanda | |
| genitive | argūmentandī | argūmentandae | argūmentandī | argūmentandōrum | argūmentandārum | argūmentandōrum | |
| dative | argūmentandō | argūmentandae | argūmentandō | argūmentandīs | |||
| accusative | argūmentandum | argūmentandam | argūmentandum | argūmentandōs | argūmentandās | argūmentanda | |
| ablative | argūmentandō | argūmentandā | argūmentandō | argūmentandīs | |||
| vocative | argūmentande | argūmentanda | argūmentandum | argūmentandī | argūmentandae | argūmentanda | |