arietino
Latin
Etymology 1
From arietīnus (“of a ram, ram-”) + -ō (verb-forming suffix).
Verb
arietīnō (present infinitive arietīnāre, perfect active arietīnāvī, supine arietīnātum); first conjugation
- to occupy (a woman) in the manner of a ram tupping a ewe; to roger; to fuck bestially, animalistically
Conjugation
Conjugation of arietīnō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | arietīnō | arietīnās | arietīnat | arietīnāmus | arietīnātis | arietīnant | ||||||
| imperfect | arietīnābam | arietīnābās | arietīnābat | arietīnābāmus | arietīnābātis | arietīnābant | |||||||
| future | arietīnābō | arietīnābis | arietīnābit | arietīnābimus | arietīnābitis | arietīnābunt | |||||||
| perfect | arietīnāvī | arietīnāvistī, arietīnāstī1 |
arietīnāvit, arietīnāt1 |
arietīnāvimus, arietīnāmus1 |
arietīnāvistis, arietīnāstis1 |
arietīnāvērunt, arietīnārunt, arietīnāvēre1 | |||||||
| pluperfect | arietīnāveram, arietīnāram1 |
arietīnāverās, arietīnārās1 |
arietīnāverat, arietīnārat1 |
arietīnāverāmus, arietīnārāmus1 |
arietīnāverātis, arietīnārātis1 |
arietīnāverant, arietīnārant1 | |||||||
| future perfect | arietīnāverō, arietīnārō1 |
arietīnāveris, arietīnāris1 |
arietīnāverit, arietīnārit1 |
arietīnāverimus, arietīnārimus1 |
arietīnāveritis, arietīnāritis1 |
arietīnāverint, arietīnārint1 | |||||||
| passive | present | arietīnor | arietīnāris, arietīnāre |
arietīnātur | arietīnāmur | arietīnāminī | arietīnantur | ||||||
| imperfect | arietīnābar | arietīnābāris, arietīnābāre |
arietīnābātur | arietīnābāmur | arietīnābāminī | arietīnābantur | |||||||
| future | arietīnābor | arietīnāberis, arietīnābere |
arietīnābitur | arietīnābimur | arietīnābiminī | arietīnābuntur | |||||||
| perfect | arietīnātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | arietīnātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | arietīnātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | arietīnem | arietīnēs | arietīnet | arietīnēmus | arietīnētis | arietīnent | ||||||
| imperfect | arietīnārem | arietīnārēs | arietīnāret | arietīnārēmus | arietīnārētis | arietīnārent | |||||||
| perfect | arietīnāverim, arietīnārim1 |
arietīnāverīs, arietīnārīs1 |
arietīnāverit, arietīnārit1 |
arietīnāverīmus, arietīnārīmus1 |
arietīnāverītis, arietīnārītis1 |
arietīnāverint, arietīnārint1 | |||||||
| pluperfect | arietīnāvissem, arietīnāssem1 |
arietīnāvissēs, arietīnāssēs1 |
arietīnāvisset, arietīnāsset1 |
arietīnāvissēmus, arietīnāssēmus1 |
arietīnāvissētis, arietīnāssētis1 |
arietīnāvissent, arietīnāssent1 | |||||||
| passive | present | arietīner | arietīnēris, arietīnēre |
arietīnētur | arietīnēmur | arietīnēminī | arietīnentur | ||||||
| imperfect | arietīnārer | arietīnārēris, arietīnārēre |
arietīnārētur | arietīnārēmur | arietīnārēminī | arietīnārentur | |||||||
| perfect | arietīnātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | arietīnātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | arietīnā | — | — | arietīnāte | — | ||||||
| future | — | arietīnātō | arietīnātō | — | arietīnātōte | arietīnantō | |||||||
| passive | present | — | arietīnāre | — | — | arietīnāminī | — | ||||||
| future | — | arietīnātor | arietīnātor | — | — | arietīnantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | arietīnāre | arietīnārī | arietīnāns | — | |||||||||
| future | arietīnātūrum esse | arietīnātum īrī | arietīnātūrus | arietīnandus | |||||||||
| perfect | arietīnāvisse, arietīnāsse1 |
arietīnātum esse | — | arietīnātus | |||||||||
| future perfect | — | arietīnātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | arietīnātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| arietīnandī | arietīnandō | arietīnandum | arietīnandō | arietīnātum | arietīnātū | ||||||||
1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.
Etymology 2
Adjective
arietīnō
- dative/ablative masculine/neuter singular of arietīnus
References
- Blondeau, Pierre Nicolas, and Noel, François. Dictionarium eroticum latino-gallicum. France, I. Liseaux, 1885.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin arietīnus. By surface analysis, aríete + -ino.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /a.ɾi.eˈt͡ʃĩ.nu/ [a.ɾɪ.eˈt͡ʃĩ.nu], (faster pronunciation) /a.ɾjeˈt͡ʃĩ.nu/
- (Southern Brazil) IPA(key): /a.ɾi.eˈt͡ʃi.no/ [a.ɾɪ.eˈt͡ʃi.no], (faster pronunciation) /a.ɾjeˈt͡ʃi.no/
- (Portugal) IPA(key): /ɐ.ɾjɛˈti.nu/
- Rhymes: -ĩnu, -inu
- Hyphenation: a‧ri‧e‧ti‧no
Adjective
arietino (feminine arietina, masculine plural arietinos, feminine plural arietinas)
Noun
arietino m (plural arietinos, feminine arietina, feminine plural arietinas)
Further reading
- “arietino”, in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa (in Portuguese), Porto: Porto Editora, 2003–2025
- “arietino”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025