armânt
Romanian
Alternative forms
- armînt — 1899–1993 spelling
Etymology
Inherited from Latin armamentum.
Noun
armânt n (uncountable) (obsolete)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | armânt | armântul |
| genitive-dative | armânt | armântului |
| vocative | armântule | |