armónach

Irish

Etymology

From armóin (harmony) +‎ -ach (adjectival suffix).

Adjective

armónach (genitive singular masculine armónaigh, genitive singular feminine armónaí, plural armónacha, comparative armónaí)

  1. harmonic

Declension

Declension of armónach
Positive singular plural
masculine feminine strong noun weak noun
nominative armónach armónach armónacha
vocative armónaigh armónacha
genitive armónaí armónacha armónach
dative armónach armónach;
armónaigh (archaic)
armónacha
Comparative níos armónaí
Superlative is armónaí

Derived terms

  • anarmónach (anharmonic, adjective)
  • díchumadh armónach (harmonic distortion)
  • fo-armónach (subharmonic, adjective)
  • gathlach armónach (harmonic pencil)
  • minicíochtaí armónacha (harmonic frequencies)
  • réimniú armónach (harmonic progression) (noun chords forming harmony)
  • seicheamh armónach (harmonic progression) (mathematics)
  • sraith armónach (harmonic progression)

Noun

armónach m (genitive singular armónaigh, nominative plural armónaigh)

  1. harmonic
  2. (music) harmonica

Declension

Declension of armónach (first declension)
bare forms
singular plural
nominative armónach armónaigh
vocative a armónaigh a armónacha
genitive armónaigh armónach
dative armónach armónaigh
forms with the definite article
singular plural
nominative an t-armónach na harmónaigh
genitive an armónaigh na n-armónach
dative leis an armónach
don armónach
leis na harmónaigh

Mutation

Mutated forms of armónach
radical eclipsis with h-prothesis with t-prothesis
armónach n-armónach harmónach t-armónach

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading