armandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of armō
Participle
armandus (feminine armanda, neuter armandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | armandus | armanda | armandum | armandī | armandae | armanda | |
| genitive | armandī | armandae | armandī | armandōrum | armandārum | armandōrum | |
| dative | armandō | armandae | armandō | armandīs | |||
| accusative | armandum | armandam | armandum | armandōs | armandās | armanda | |
| ablative | armandō | armandā | armandō | armandīs | |||
| vocative | armande | armanda | armandum | armandī | armandae | armanda | |