armatür
See also: armatur
Turkish
Etymology
From French armature, from Latin armātūra.
Pronunciation
- IPA(key): /aɾ.ma.tyɾ/
Noun
armatür (definite accusative armatürü, plural armatürler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | armatür | armatürler |
| definite accusative | armatürü | armatürleri |
| dative | armatüre | armatürlere |
| locative | armatürde | armatürlerde |
| ablative | armatürden | armatürlerden |
| genitive | armatürün | armatürlerin |