armată
See also: armata
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian armata, from Medieval Latin armāta.
Noun
armată f (plural armate)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | armată | armata | armate | armatele | |
| genitive-dative | armate | armatei | armate | armatelor | |
| vocative | armată, armato | armatelor | |||