armulliin
Ingrian
Etymology
From armas (“cherished”) + -lliin.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈɑrmulːine/, [ˈɑrmŭlʲˌlʲine̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈɑrmulːiːn/, [ˈɑrmulːiːn]
- Rhymes: -ine, -ɑrmulːiːn
- Hyphenation: ar‧mul‧liin
Noun
armulliin
Declension
| Declension of armulliin (type 1/jokahiin, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | armulliin | armulliset |
| genitive | armullisen | armullissiin |
| partitive | armullista, armullist | armullissia |
| illative | armullissee | armullissii |
| inessive | armullises | armullisis |
| elative | armullisest | armullisist |
| allative | armulliselle | armullisille |
| adessive | armullisel | armullisil |
| ablative | armulliselt | armullisilt |
| translative | armulliseks | armullisiks |
| essive | armullisenna, armullisseen | armullisinna, armullissiin |
| exessive1) | armullisent | armullisint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 19