aromaticus
Latin
Etymology
Late Latin, from Ancient Greek ἀρωματικός (arōmatikós), from ἄρωμα (árōma).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.roːˈma.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.roˈmaː.t̪i.kus]
Adjective
arōmaticus (feminine arōmatica, neuter arōmaticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arōmaticus | arōmatica | arōmaticum | arōmaticī | arōmaticae | arōmatica | |
| genitive | arōmaticī | arōmaticae | arōmaticī | arōmaticōrum | arōmaticārum | arōmaticōrum | |
| dative | arōmaticō | arōmaticae | arōmaticō | arōmaticīs | |||
| accusative | arōmaticum | arōmaticam | arōmaticum | arōmaticōs | arōmaticās | arōmatica | |
| ablative | arōmaticō | arōmaticā | arōmaticō | arōmaticīs | |||
| vocative | arōmatice | arōmatica | arōmaticum | arōmaticī | arōmaticae | arōmatica | |
Descendants
- → English: aromatic
- → French: aromatique
- → Italian: aromatico
- → Portuguese: aromático
- → Romanian: aromatic
- → Spanish: aromático
References
- “aromaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aromaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.